คำอาลัย หน่วยงานและเพื่อนๆ

_________________________________________________________________________________________________

อาลัย ร.ต.อ.ปิ่นทัพ ปุราเท
พี่ได้เจอน้องเป็นครั้งสุดท้าย ในวันที่น้องปิ่นเสียชีวิตในวันนั้นเราได้ไปโดดร่มด้วยกัน ระหว่างเดินทางไปที่สนามบินบ่อฝ้ายเราได้มีโอกาสพูดคุยกัน พี่ยังถามถึงงานที่น้องปิ่นรับผิดชอบและทำอยู่ น้องปิ่นก็ยังเป็น ร.ต.ต.ปิ่นทัพ คนเดิม ที่พี่เห็นตั้งแต่วันแรกที่จบจาก รร.นรต.และมาประจำการอยู่ที่ค่ายนเรศวร ยังเป็น ร.ต.ต. ปิ่นทัพ ที่เต็มไปด้วยอุดมการณ์และความทุ่มเท เป็นตำรวจอาชีพอย่างที่น้องเคยพูดไว้เสมอ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันเป็นอุบัติเหตุ ไม่มีใครอยากใหเกิดขึ้น มีงานไม่กี่งานที่มีพื้นที่ไม่กี่พื้นที่ที่ประกันชีวิตเค้าไม่รับทำ หนึ่งในนั้นคือสิ่งที่น้องทำอยู่ ขอให้ดวงวิญญาณของน้องไปสู่สุคติ ได้เวลาที่น้องต้องพักแล้ว หลับให้สบายน้องรัก นักรบแห่งค่ายนเรศวร

ปิ่น     แก้วมณีอันล้ำค่า
ทัพ    หน้าอาสาเพื่อผองชน
ปุ        ธุชนคนกล้า
รา       รบฝ่าความอยุติธรรม
เท      ทุ่มกายใจเพื่อแผ่นดิน

อาลัยน้องรัก

     จาก    พ.ต.ท.รังสรรค์ – นางสิริลัดดา เนตรเกื้อกิจ

พ.ต.ท.เสกสรร อินทรสิทธิ์  (พี่เสก นรต.51)
รองผกก.สส.กก.สส.ภ.จว.สกลนคร
ประธานรุ่น sky2-52

“พี่รู้จักปิ่นเมื่อปี51 ตอนนั้นยังอยู่ที่ใต้กัน แต่เราสนิทกันเมื่อปี52 ที่ฝึกหลักสูตรกระโดดร่มแบบกระตุกเองด้วยกันในรุ่นsky2-52 พี่เป็นประธานรุ่น ปิ่นเป็นเลขาฯ พี่เห็นความทุ่มเทของปิ่น ปิ่นมีอุดมการณ์ เราคุยกันเรื่องปัญหาภาคใต้ พี่ได้ฟังแนวคิดของปิ่น    จนเรามาเจอกันอีกครั้ง ที่ทำเนียบรัฐบาลเมื่อได้มาติดตามรองนายกรัฐมนตรี

“พี่ภูมิใจในตัวน้อง ขอให้ปิ่นอยู่ในใจของเพื่อนตำรวจตลอดไป ขอให้ปิ่นอยู่บนท้องฟ้า อยู่บนsky นะน้อง”

พี่เสก นรต.51
พ.ต.ท.เสกสรร อินทรสิทธิ์
รองผกก.สส.กก.สส.ภ.จว.สกลนคร
ประธานรุ่น sky2-52

 

 

นาวาโท สันติ เกศศรีพงษ์ศา  (พี่เก้ง)
หน.แผนกวิชาการรบพิเศษ นาวิกโยธิน กองทัพเรือ พ.ศ.2554
ผู้รับผิดชอบการฝึกรีคอน รุ่น 41

028 หรือ 28 คือคำแทนชื่อที่พี่ๆ และครูฝึกทุกคน ใช้เรียกนายตำรวจคนเดียวจากหลายๆ นายที่สมัครใจเข้ารับการฝึกศึกษาอบรมในหลักสูตรการรบพิเศษ นาวิกโยธิน รุ่นที่ 41 น้องเป็นผู้มีความมุ่งมั่น มีความเป็นผู้นำ มีความกล้าหาญ ตลอดช่วงเวลาที่น้องเข้ารับการฝึก พี่เฝ้าติดตามพฤติกรรมของนักเรียนในหลักสูตรทุกนาย น้องเป็นคนหนึ่งที่ได้รับคำชมจากครูฝึกอยู่เสมอๆ น้องสามารถเอาชนะใจครูฝึกทุกคน จนกระทั่งได้รับโล่เกียรติยศพิเศษ ที่ครูฝึกทุกคนตั้งใจและอยากจะมอบให้น้อง น้อยคนนักที่จะทำได้เหมือนน้อง ส่วนตัวพี่เองก็รู้สึกภูมิใจและปลื้มใจที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติมีบุคลากรที่ดีเช่นน้อง

“ปิ่นเป็นยังไงบ้าง ไม่เจอกันนานเลยนะ ..” บทความสนทนาสั้นๆของเรา และพี่ไม่คิดว่ามันจะเป็นการพบกันครั้งสุดท้าย ที่พี่ได้มีโอกาสเจอน้องที่งานเลี้ยงแห่งหนึ่งใน กทม. น้องเป็นนายตำรวจติดตามมากับบุคคลสำคัญท่านหนึ่ง เรื่องที่เราคุยกันก็ไม่พ้นเรื่องชีวิตนักรบพิเศษ และเรื่องการโดดร่ม พี่จำได้ว่าเรายังสัญญาว่าถ้ามีโอกาส เราคงจะได้ไปสูดอากาศที่ความสูง 10000 ฟิต ด้วยกัน

เย็นวันที่ 9 ม.ค. 56 พี่ได้รับทราบข่าวร้ายเรื่องที่น้องประสบอุบัติเหตุจากการโดดร่มทางโทรศัพท์ พี่ยังบอกกับปลายสายอยู่เลยว่าผิดคนหรือป่าว เพราะเราเพิ่งเจอกันใน กทม. ไม่นานนี้เอง สุดท้ายก็ได้รับการยืนยันว่าเป็นน้อง

ถ้าน้องสามารถรับรู้ได้ พี่อยากบอกน้องว่า “น้องเป็นนักรบที่เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับนายทหารและนายตำรวจอีกหลายๆนาย ขอให้น้องหลับให้สบายอย่าได้ห่วงอะไร และน้องจะอยู่ในใจนักรบพิเศษ รีคอน ของพวกเราเสมอครับ”

 

พี่เก้ง
นาวาโท สันติ เกศศรีพงษ์ศา
หน.แผนกวิชาการรบพิเศษ นาวิกโยธิน กองทัพเรือ พ.ศ.2554
ผู้รับผิดชอบการฝึกรีคอน รุ่น 41

_________________________________________________________________________________________________

 

จาก .. พี่ต่อ

ตลอดระยะเวลา 7 ปีที่ผ่านมา ปิ่นทำให้พี่และครอบครัวได้รับรู้ถึงความรัก ความีน้ำใจ และความผูกพันที่ปิ่นมีให้เสมอมา ถึงแม้ว่าขณะนี้น้องได้จากไปแล้ว แต่ปิ่นจะอยู่ในความทรงจำของพี่ตลอดไป

ด้วยรักและอาลัยยิ่ง

 

_________________________________________________________________________________________________

 

พี่ปัฐม์

ครอบครัวลาสุทธิ 

ปิ่นทัพ ปุราเท ..

ปิ่นเป็นน้องที่น่ารักมากอีกคนหนึ่งของครอบครัวเรา เป็นอาที่น้ำปั่น ลูกสาวของครอบครัวเรารักมากที่สุดอีกหนึ่งคน ปิ่นเป็นน้องรุ่นนรต.ของพี่ต่อ (พ.ต.ท.อธิวัฒน์ ลาสุทธิ) ทำงานด้วยกันที่ค่ายนเรศวร ซึ่งโดยปกติแล้วพี่น้องในค่ายจะมีความรักกัน ดูแลกัน จริงใจต่อกันเป็นอย่างยิ่งอยู่แล้ว

พี่จำได้ว่าพี่เจอปิ่นครั้งแรก พี่ไม่รู้เลยว่าน้องคนไหนเป็นใคร ชื่ออะไร เพราะทุกคนเหมือนกันหมดเลย (หัวโล้น ตัวล่ำๆ ผิวคล้ำจากแดด) แต่มาจำปิ่นได้แม่นตอนวันเกิดพี่ต่อ ซึ่งจัดขึ้นเล็กๆที่บ้าน มีแต่ครอบครัว พี่ๆน้องๆที่น่ารัก เป่าเค้กกับอาหารมื้อเย็นแบบกันเอง ตอนนั้นน้ำปั่นยังเป็นเด็กน้อยแรกเกิด อายุเพิ่งจะประมาณเดือนกว่า น้ำปั่นนอนเล่นตามประสาเด็กแบเบาะอยู่ในรถเข็นเด็กซึ่งอยู่ไม่ห่างออกไปนัก แต่พี่ก็ประทับใจปิ่นทัพตั้งแต่วันนั้น ตลอดตั้งแต่น้องเดินเข้าบ้าน จนลากลับ น้องใช้เวลาส่วนใหญ่ปลีกตัวไปนั่งมองหลาน ซึ่งพี่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ไม่รู้เพราะถูกชะตากับน้ำปั่นหรือว่าอย่างไร และก็ไม่น่าเชื่อเลยว่าจากภาพวันนั้นที่จำอยู่ในใจพี่ ผ่านมาสี่ปี ปิ่นกับน้ำปั่นจะกลายเป็นอาหลานสุดรักสุดซี้กัน

ปิ่นเป็นน้องที่แม้จะอายุห่างจากพี่ไม่เยอะ แต่ในสายตา ในความรู้สึกพี่ ปิ่นคือน้องของพี่ น้องของบ้าน ปิ่นเป็นเด็กดี เป็นเด็กที่มีน้ำใจ พี่สัมผัสปิ่นเรื่องงานได้จากฝั่งคำชื่นชมจากสามีพี่ ที่เอ่ยปากชมน้องๆเรื่องงานให้พี่ฟังอยู่เสมอ พี่สัมผัสน้องได้จากการที่น้องไปทำงานใต้ แล้วมีบางสิ่งบางอย่างขาดการสนับสนุน เราสองคนก็ช่วยกันหา ปิ่นช่วยเรื่องข้อมูล พี่พอมีคนรู้จักในไดอารี่ออนไลน์ น้องมีความรับผิดชอบกับเรื่องที่น้องทำมากๆ ใส่ใจ ทุ่มเท ตั้งแต่เรื่องของลูกน้องจนถึงเรื่องของชาวบ้านในพื้นที่ (ไม่ว่าจะเป็นโครงการซ่อมรถจักรยานยนต์ที่ได้รับบริจาคมาเพื่อใช้ในการลาดตระเวน การหาเครื่องปั่นไฟเพื่อใช้ในการทำงานในฐาน การทำถนนขึ้นฐานเพื่อความปลอดภัยในการปฏิบัติหน้าที่ การปรับปรุง การสร้างสิ่งที่ใช้สอยประโยชน์ให้กับชาวบ้าน การมวลชนเรื่องยารักษาโรค แม้กระทั่งกิจกรรมเล็กๆในวันเด็กในพื้นที่สามจังหวัด)  ทั้งนี้ในโอกาสนี้ข้าพเจ้าขอขอบพระคุณกองทุกผู้กองแคน และรวมถึงทุกท่านที่เคยช่วยเหลือในโครงการต่างๆเพื่อสนับสนุนการทำงานของตำรวจพลร่มในพื้นที่มาโดยตลอด

พี่รู้สึกได้ว่า การที่เราจะวัดได้ว่าใครทำงานเป็นยังไง พี่สามารถดูใจจากสิ่งที่พี่สัมผัสเอง และสิ่งที่ลูกน้อง ผู้ร่วมงานรู้สึกกับปิ่น ดังจะเห็นได้ว่า ปิ่นทัพ ปุราเท เป็นที่รักของทุกคนที่ได้รู้จักกับปิ่นมา

พี่ใจหายนะ ใจหายมากเลยที่รู้ข่าวการจากไปของปิ่น ความรู้สึกนั้นมันรวดเร็วมาก มันช็อค เหมือนที่สูญเสียตี้ สูญเสียพี่แคน เพราะปิ่นเป็นเหมือนคนใกล้ตัว เข้าออกบ้านพี่เป็นประจำได้ตลอด เป็นอาสุดที่รักของน้ำปั่น และเป็นคนที่ตั้งชื่อให้น้ำปั่นใหม่ว่า .. “น้ำป่วน” เป็นคนที่เมื่อกลับมาจากทำงานแทบทุกครั้งจะต้องแวะมาหาน้ำปั่นที่บ้าน เป็นผู้ชายที่เคยซื้อตุ๊กตาจากใต้มาให้หลาน ไม่ต้องบอกนะว่าตุ๊กตาที่ผู้ชายที่ยังไม่มีครอบครัวและเป็นนักรบอย่างปิ่นซื้อให้หลานจะเป็นตุ๊กตาผู้หญิงที่สวยแปลกตาขนาดไหน แต่กลับเป็นตุ๊กตาที่สร้างความประทับใจให้เป็นอย่างยิ่ง มันเยอะมากเลยปิ่น เรื่องปิ่นที่มีต่อน้ำปั่น เรื่องสอนว่ายน้ำ ที่มีคนบอกว่าพ่อไม่สามารถสอนว่ายน้ำให้ลูกได้ ซึ่งคำพูดนี้ทำให้พี่นึกถึงปิ่น นึกให้เรสคิ้วอย่างปิ่นสอนว่ายน้ำน้ำปั่น ซึ่งแน่นอน .. กลับกลายเป็นปิ่นใจอ่อนกับหลานมากกว่าพี่ต่อเสียอีก ปิ่นไปดูการแสดงของน้ำปั่นที่โรงเรียน น้ำปั่นไม่สบายปิ่นก็มาเช็ดตัวให้ วันเกิดน้ำปั่นปิ่นก็ไม่เคยลืม ฯลฯ

พี่ไม่เคยบอกรักน้องคนนี้เลย มาวันนี้ พี่อยากบอกปิ่นว่า พี่รักเอ็งมากนะน้องพี่ ปิ่นเป็นเหมือนคนในครอบครัวของเรา พี่ขอบคุณความรู้สึกดีๆที่ปิ่นมีต่อพี่ต่อ และน้ำปั่นนะ พี่อยากให้ปิ่นกลับมา พี่อยากเห็นน้องกวนๆแต่น่ารัก น้องฮาๆแต่มีสัมมาคาราวะ น้องซนๆแต่มีความเป็นผู้ใหญ่มาก น้องที่ชอบเล่นกับหลานแต่แฝงไปด้วยคำสอนต่างๆ ปิ่นเป็นเด็กดีมาก เป็นคนดีมาก หลายครั้งปิ่นทำให้พี่นึกถึงคุณพ่อ คุณแม่ของปิ่น หลายครั้งที่พี่นึกชมปิ่นแบบไปถึงครอบครัว ท่านเลี้ยงปิ่นได้เป็นคนดีเหลือเกิน และพี่เชื่อว่านอกจากปิ่นจะเป็นคนดีที่ตัวปิ่นเองแล้ว สี่ปีที่ผ่านมาแม้น้ำปั่นจะยังเด็ก แต่น้ำปั่นก็ได้อะไรจากปิ่นเยอะมาก ปิ่นเล่นกับหลานด้วยความสุภาพมาก ขอบคุณมากที่รักน้ำปั่นนะ

 

รักปิ่นมากนะ .. น้องรักของครอบครัวเรา
พี่จะคิดถึงปิ่นอย่างเช่นวันนี้ ตอนนี้เสมอ
พี่ปัฐม์
ครอบครัวลาสุทธิ

 

พี่หน่อง

เหมือนสวรรค์แกล้งให้พวกเราได้เจอกัน ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน ได้ร่วมกันสืบสานอุดมการณ์และความฝันอันสูงสุดของผู้กองแคน มันมากกว่าคำว่าเพื่อน น้องปิ่นคือเพื่อนตายสหายร่วมรบของพี่ชายคนนี้

พวกเรารู้ดีว่าน้องปิ่นทัพรักและเป็นห่วงพวกเราและชาวบ้านในพื้นที่มากมาย หลับให้สบายเถอะนะน้องรัก พี่ชายคนนี้และสหายทุกคน จักทำทุกวิถีทางเพื่อนสานความฝันอันสูงสุดของน้องปิ่น และชาวบ้านอย่างสุดความสามารถ

 

ด้วยรักและอาลัยยิ่ง
พี่หน่อง

 

________________________________________________________________________________________________

 

ร.ต.อ. ฉลอง ทรงด้วงทุม

________________________________________________________________________________________________

ฐานหาดทราย

 

 

________________________________________________________________________________________________

 

________________________________________________________________________________________________

________________________________________________________________________________________________

ร.ต.อ. ปิ่นทัพ   ปุราเท

ร.ต.อ. ปิ่นทัพ   ปุราเท       ผู้เคยไปปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่ ๓ จชต. ร่วมกันในฐานะ หน.ชป. เคยปฏิบัติหน้าที่นำผู้ใต้บังคับบัญชาในพื้นที่ป่าเขา มีความสุขุมรอบคอบเป็นแบบอย่างที่ดีของผู้ใต้บังคับบัญชา ไม่ว่าจะเป็นงานการยุทธหรือมวลชนสัมพันธ์ไม่ถือตัวเลย ซึ่งแม้จะพึ่งกลับมาต้นสังกัดค่ายนเรศวร ประชาชนไทยพุทธหรือมุสลิมถามหาอยู่ตลอดเวลาว่า ”ผู้กองปิ่นไปอยู่ที่ไหนแล้ว ก็ได้แจ้งให้ทราบว่าตอนนี้ได้กลับไปทำงานที่ค่ายแล้ว แหมอยากให้ผู้กองปิ่นกลับมาปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่อีก ประชาชนอุ่นใจและเป็นกันเองมากเลย”

ในการจากไปของผู้กองปิ่นในครั้งนี้ ขอไว้อาลัยด้วยบทกลอน ที่ตั้งใจจากความรู้สึกลึกๆ ในใจ

จากแล้วหนอ…………….จากไกลไปสุดฟ้า

จากแล้วหนา………………คนเคยใกล้ให้โศกศัลย์

จากกันแล้ว……………..คราวนี้ไม่มีวัน

ไม่เจอหน้าทุกวัน……………..เพราะชีพวาย

วิงวอนให้……….สรวงสวรรค์………….บนชั้นฟ้า

เปิดรับอ้า…………..วิญญาณให้……………..ได้วิถี

สุขคติ…………สัมปริญภพ…………..โอบกอดที

ชีวีที่………มลายไป…………….ให้เลียวแล

คุณงาม……ความดี……………..ที่ฝากไว้

จะสถิต………ที่หัวใจ……………..ไม่เลือนหาย

จากคราวนี้………จากไกล………………ทั่วร่างกาย

ยังอาวรณ์………ยังอาลัย………………..ให้ไปดี.

________________________________________________________________________________________________

 

สมศรี    ทองแก้ว (ป้าแป๊ด)

 

ปิ่น. คือชื่อที่ป้ารู้จัก เป็นน้องของปาง ลูกแม่ยาใจ. พ่อประพันธ์     ปุราเท
ภาพที่อยู่ในความทรงจำหลานมีความรักต่อพ่อแม่ด้วยประโยคคำพูดของเด็กวัยสามสี่ขวบ
ที่ให้ความอบอุ่นและมั่นใจกับคนรอบข้างที่ได้ยิน.  ต่างยิ้มให้กันด้วยความปลื้ม
พ่อกับแม่จะบอกเล่าให้ฟังเป็นระยะระยะตอนนี้หลานเรียนเตรียมทหารแล้วนะ
ตอนนี้หลานเลือกเหล่าแล้วนะ
ตอนนี้หลานจบแล้วนะ   ด้วยความภูมิใจและชื่นใจ
ตอนนี้หลานไปปฏิบัติราชการภาคใต้นะ
ได้อ่านบทสัมภาษณ์ของหลานตามสื่อต่างๆ
ความรู้สึกอบอุ่นและมั่นใจกลับมาอีกครั้ง
มั่นใจในความเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐที่มีความรับผิดชอบต่อประชาชน
มั่นใจในความปลอดภัยที่หลานของป้าจะดูแลและปกป้อง
ห่วงและหวงหลานเป็นที่สุดแต่พ่อของหลานบอกว่านั่นคือปิ่นไง  เขาคือปิ่นทัพ.  ป้าลืมแล้วรึว่าเขาชื่อปิ่นทัพ
พ่อของานบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ป้าขอขอบคุณพ่อประพันธ์   แม่ยาใจ   ที่มอบลูกชายมอบดวงใจของพ่อแม่ให้เป็นผู้ดูแลและปกป้องพวกเรา

ด้วยรักและอาลัย
จากป้าแป๊ด
สมศรี    ทองแก้ว

 

พี่ตรี นเรศวร 261

อาลัยน้องปิ่น

“..สวัสดีปีใหม่คับพี่ตรี ขอให้พี่สุขภาพแข็งแรง และมีความสุขนะคับพี่..”  ข้าพเจ้าได้รับข้อความนี้เมื่อวันที่ 1 ม.ค.56 เวลา 17.06 น. ข้าพเจ้าไม่นึกเลยว่าจะเป็นข้อความสุดท้ายที่ได้ติดต่อกับน้องชายคนนี้ ตลอดระยะเวลาที่ได้ร่วมงานกับน้องปิ่นนี้ข้าพเจ้ารู้สึกว่าน้องคนนี้จะเป็นกำลังสำคัญของตำรวจไทยในอนาคต ไม่เคยหมดพลังในการทำงาน กล้าหาญ เสียสละ ขันอาสา บ่อยครั้งที่น้องปิ่นกลับมาพักจากภารกิจต่างๆ จะมาหาและขอช่วยทำงาน ช่วยฝึกให้กับตำรวจ โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน

การสูญเสียของน้องปิ่นครั้งนี้สำนักงานตำรวจแห่งชาติได้เสียนายตำรวจที่มีคุณค่ายิ่ง ข้าพเจ้าเสียใจมากกับการจากไปของน้องชายคนนี้ ขอให้น้องปิ่นพบความสุขสงบบนสวรรค์ชั้นฟ้า รับใช้ใต้เบื้องบาทยุคลแห่งองค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราชเทอญ..

ด้วยความอาลัยรัก..

จาก..พี่ตรี นเรศวร 261

 

_________________________________________________________________________________________________

 

_________________________________________________________________________________________________

พ.ต.ท.จิรกฤต จารุนภัทร์

      พี่ไมค์ รักบี้54

ถึงปิ่นน้องรัก

08.30 น.คือเวลาแรกที่พี่ทราบข่าวว่าน้องได้รับบาดเจ็บจากการโดดซึ่งพี่ก็ได้แต่ภาวนาว่าน้องต้องปลอดภัย แต่แล้วก็ไม่เป็นผลน้องได้จากโลกนี้ไปตลอดกาล มันคงเป็นชะตาฟ้าลิขิต เหมือนที่เค้าว่า”Good man die young” การสูญเสียครั้งนี้ทำให้พี่รู้สึกว่าคำพูดดังกล่าวเป็นจริง ระยะเวลาที่เรารู้จักกันมันช่างสั้นยัก มันแปลกที่พี่เจอกับเราเพียงไม่กี่ครั้งแต่พี่รู้สึกถูกชะตาและชื่นชมในแนวทางการใช้ชีวิตของน้องมาโดยตลอด ครั้งแรกที่พี่รู้จักน้องคือตอนที่เราเล่นรักบี้ของสโมสร ตั้งแต่นั้นมาพี่ก็ได้ยินข่าวของน้อง ยิ่งรู้ว่าปิ่นเลือกลง สอ. ทั้งๆ ที่สามารถเลือกลงที่อื่นได้ ก็ยังชื่นชมและคิดเลยว่าน้องต้องก้าวหน้าในชีวิตรับราชการเป็นแน่แล้วก็เป็นจริง

ผลงานน้องเป็นที่ชื่นชมของผู้บังคับบัญชา และเป็นที่รักของลูกน้อง จนได้เป็นสารวัตรก่อนใครในรุ่น พี่ยังคงจำลักษณะท่าทางอันสุภาพเรียบร้อย ถ่อมตัวของปิ่นได้อย่างดีซึ่งต่อแต่นี้ไปพี่จะไม่ได้พบเจอกันอีกแล้ว น้องจากไปเร็วเกินไป เราเพิ่งจะโทรคุยกันเมื่อไม่กี่วันนี้เอง ซึ่งจริงๆแล้วมันก็เป็นเรื่องของพี่ เป็นปัญหาของพี่ แต่น้องรับอาสาจัดการให้โดยที่พี่ไม่ได้ร้องขอ พี่ขอบคุณและซึ้งในน้ำใจของน้องมาก ปิ่นทำตัวสมกับเป็นแบบอย่างที่ดีให้น้องรุ่นหลังๆ ทำตามถึงตอนนี้พี่ก็ขอให้น้องหลับให้สบาย ไม่ต้องมีอะไรให้กังวลแล้วนะ พี่ดีใจและภูมิใจที่ครั้งหนึ่งเราได้เคยรู้จักกัน น้องทำตัวสมกับคำว่าสุภาพบุรุษสามพรานจริงๆ สู่สุขตินะน้อง  น้องจะอยู่ในความทรงจำพี่ไปตลอดกาล

 

พ.ต.ท.จิรกฤต จารุนภัทร์

พี่ไมค์ รักบี้54

 

_________________________________________________________________________________________________

พ.ต.ท.สัญชัย สอนเครือ (พี่แป๊ะ)

จาก .. พี่แป๊ะ (พ.ต.ท.สัญชัย สอนเครือ)
ปิ่นเป็นคนดี ฉลาด สุขุม อดทน และเป็นคนที่พี่แป๊ะรักมากที่สุด ถ้าปิ่นยังอยู่ต่อไปภายหน้า จะเป็นตัวอย่างให้น้อง และนำหน่วยได้ดีที่สุด

ถ้าชาติหน้ามีจริงคงได้ร่วมงานกันอีก

 

_________________________________________________________________________________________________

เมืองจัย ร.ต.อ. ชริศ ปริจจาคะ
นักบิน (สบ1) งกบ. บ.ตร

สำหรับผม ปิ่นเป็น น้อง เพื่อน และครู   ปิ่นอยู่ในใจผมเสมอ

รักน้องที่สุดหัวใจ
เมืองจัย ร.ต.อ. ชริศ ปริจจาคะ
นักบิน (สบ1) งกบ. บ.ตร

_________________________________________________________________________________________________

ร.ต.อ. คุณประโยชน์ อารีรัตนะนคร

(โหยด)

“ปิ่น หทัยเพื่อนรัก ตราตรึงจิต

ทัพ พิชิต อริร้าย มิหวั่นไหว

อุดมการณ์ แน่แน่ว ทั้งกายใจ

ก้องเกียรติไกล ชูวงศ์ฯ ปุราเท”

 

อยู่ในใจเพื่อนเสมอ

รักและอาลัย

ร.ต.อ. คุณประโยชน์ อารีรัตนะนคร

(โหยด)

 

 

 

ร.ต.อ. ศุภกร อ้นสุวรรณ

(กาญ)

ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเริ่มสนิทกับปิ่นตอนช่วงประมาณ นรต. ชั้นปีที่ 3 อาจเป็นเพราะมีอะไรบางอย่างที่คล้ายกัน จนกลายเป็นเพื่อนที่รู้ใจคนหนึ่ง ตลอดระยะเวลากว่า 10 ปี หากจะให้ผมเขียนถึงเพื่อนรักคนนี้คงต้องใช้เวลาทั้งวัน หรืออาจเขียนหนังสือได้เป็นเล่ม ผมใช้พื้นที่ของหนังสือเล่มนี้ไม่มากเพื่อบรรยายถึงนายตำรวจที่ชื่อ ร.ต.อ. ปิ่นทัพ ปุราเท ด้วยคำไม่กี่คำดังนี้ครับ

“กัลยาณมิตร ตำรวจอาชีพ กตัญญูรู้คุณ”

คิดถึงเพื่อนเสมอ

ร.ต.อ. ศุภกร อ้นสุวรรณ

(กาญ)

 

 

ร.ต.อ. ยศ มณฑานี

(บิ๊ก)

ชีวิตเหมือนต้นไม้ย่อมย่อยสลายตามอายุขัย ซึ่งแต่ละพันธุ์ไม้ย่อมไม่เท่ากัน แต่กลิ่นหอมของดอกไม้แม้ว่าจะสบายไป แต่ก็จะทำให้เราจดจำกลิ่นของมันได้ไม่รู้ลืม

 คุณงามความดีที่มึงทำไว้นั้นแหล่ะปิ่น แม่งโครตหอมไม่รู้ลืม แม้ว่าลำต้นมันจะตายไปแล้วก็ตาม

 

ร.ต.อ. ยศ มณฑานี

(บิ๊ก)

 

 

พี่ตรี นเรศวร 261

อาลัยน้องปิ่น

“..สวัสดีปีใหม่คับพี่ตรี ขอให้พี่สุขภาพแข็งแรง และมีความสุขนะคับพี่..”  ข้าพเจ้าได้รับข้อความนี้เมื่อวันที่ 1 ม.ค.56 เวลา 17.06 น. ข้าพเจ้าไม่นึกเลยว่าจะเป็นข้อความสุดท้ายที่ได้ติดต่อกับน้องชายคนนี้ ตลอดระยะเวลาที่ได้ร่วมงานกับน้องปิ่นนี้ข้าพเจ้ารู้สึกว่าน้องคนนี้จะเป็นกำลังสำคัญของตำรวจไทยในอนาคต ไม่เคยหมดพลังในการทำงาน กล้าหาญ เสียสละ ขันอาสา บ่อยครั้งที่น้องปิ่นกลับมาพักจากภารกิจต่างๆ จะมาหาและขอช่วยทำงาน ช่วยฝึกให้กับตำรวจ โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน การสูญเสียของน้องปิ่นครั้งนี้

สำนักงานตำรวจแห่งชาติได้เสียนายตำรวจที่มีคุณค่ายิ่ง ข้าพเจ้าเสียใจมากกับการจากไปของน้องชายคนนี้ ขอให้น้องปิ่นพบความสุขสงบบนสวรรค์ชั้นฟ้า รับใช้ใต้เบื้องบาทยุคลแห่งองค์สมเด็จพระนเรศวรมหาราชเทอญ..
ด้วยความอาลัยรัก..

จาก..พี่ตรี นเรศวร 261

 

พี่ฮาร์ท

ขอบคุณสำหรับทุกๆ ภารกิจ ที่พี่ได้มอบหมายให้น้องไปทำ ภารกิจนั้นจะสำเร็จลุล่วงไปด้วยความสมบูรณ์เสมอ หลับให้สบายนะน้อง สุดยอดฝีมือ และวีรบุรุษ แห่งค่ายนเรศวร ….ภูมิใจมากๆ ที่มีน้อง อย่าง น้องปิ่น ขอให้น้องจงไปสู่สุขติ

….ปิ่นทัพ ….ชื่อนี้จะอยู่ในความทรงจำของพี่ตลอดไป
คำไว้อาลัยพี่ฮาร์ท

จาก .. เพื่อนกร

ปิ่น คือ เพื่อน นักรบ ผู้เสียสละ ซึ่งเป็นตัวอย่างให้กับผมและน้องๆผู้ร่วมงาน งานที่เราเคยร่วมกันทำ จะอยู่ในใจเราตลอดไป รักเพื่อนเสมอ
จาก .. เพื่อนกร

 

 

_________________________________________________________________________________________________

 

Georgesoccer

เป็นเพื่อนที่แสนดี เป็นนักรักบี้ผู้ยิ่งใหญ่ เป็นตำรวจผู้เกรียงไกร เพื่อนจากไปเราอาวรณ์

Georgesoccer

 

________________________________________________________________________________________________

 

เติ้ล 59

ขอให้มึงไปสู่สุขติ มึงสู้มาเยอะแล้ว เหนื่อยมาพอแล้ว จงหลับให้สบายนะไอ้ปิ่น กูจะจดจำมึงไว้ในใจเสมอ

เติ้ล 59

 

_________________________________________________________________________________________________

 

เพื่อนๆชมรมรักบี้ 59

 

รูปชมรมรักบี้ 59 รูปนี้ถ่ายไว้เพื่อนำไปลงหนังสือรุ่นแต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ลงเนื่องจากไอ่ปิ่นมันแล๊บลิ้นแถมใส่กางเกงกับเสื้อคนล่ะสี (ทูโทน) อีกต่างหาก ตอนสมัยเป็นนักเรียนใหม่ จำได้ว่ามีคนสมัครเข้าชมรมรักบี้(หรือโดนบังคับไม่แน่ใจ) ประมาณ 20 กว่าคน แต่สุดท้ายเหลือจนจบชั้น4 เพียง 10 คนเท่านั้น

จำได้ว่า ปิ่นได้ลงเล่นกีฬาเหล่าตั้งแต่ชั้น 1 เลยด้วยความที่ มันควายจัด แทคเกิลแต่ล่ะครั้งคู่ต่อสู้ขาแทบขาดพอขึ้นชั้น 4 ปิ่นก็ได้เป็นกัปตันทีมทีมรักบี้ รร.นรต.ซ้อมรักบี้ด้วยกันมา 4 ปี พอมีวิ่งจับเวลา 7 รอบสนาม400 เมตร จับเวลา 12 นาที ปิ่นก็ขอวิ่งจ๊อคๆ เหยาะๆรอบสนามคอยเชียร์เพื่อนวิ่งให้ทันเวลาโดยบอกว่ามันเจ็บเข่าวิ่งมากไม่ได้ แต่พวกกูวิ่งกันแทบตาย

แต่พอซ้อมลงทีมพวกกูหมดแรงกันแล้ว แต่มึงก็ยังฟิตอยู่คนเดียวแล้วมาด่าพวกกูอีกว่าใจไม่สู้เลย สาดดดดด พอซ้อมเสร็จแดกข้าวเย็นมึงก็แดกเยอะ ไม่แบ่งพวกกูบ้างเลย ถ้าข้าวเป็นหม้อมึงก็แดกคนเดียว 2 หม้อถ้าเป็นกล่องมึงก็แดกคนเดียว 4-5 กล่อง แต่ดีอย่างนึงมึงไม่แดกกับเยอะเท่าแดกข้าวพวกกูเลยพอมีอะไรยัดลงท้องบ้าง

แล้วพออาทิตย์ไหนมีหยุดหลายวันพวกกูคนบ้านไกลก็อยากกลับบ้านบ้าง มึงก็เสือกอยากซ้อมเห็นใจกันบ้างไหม พอจบมาโทรไปเก็บเงินค่าชมรม มึงก็บอกว่าตังไม่มีมีแต่ลูกปืน ให้ออกกันไปก่อน

แล้วตอนนี้ก็ทวงมึงไม่ได้แล้วด้วยแค่เล่าให้ฟังเฉยๆน่ะไม่ต้องเอามาคืนพวกกูยกให้หลายปีที่เล่นรักบี้ด้วยกันมา ถึงเราจะไม่เคยได้แชมป์กีฬาเหล่าพวกเราก็ตั้งใจซ้อมกันเต็มที่ เวลาแข่งก็รู้สึกดีที่มีมึงคอยไปแทคเกิลเรียกเสียงเชียร์ได้เสมอ แต้มสุดท้ายในชีวิตนักรักบี้รร.นรต.ของพวกเรา ก็เป็นมึงที่เข้าไปวางทรัย จปร.ได้ทำให้เราชนะได้ (แต่ก่อนนั้นแพ้หมดตกรอบอยู่ดี)

 

ตอนนี้มึงจากไปแล้วก็ขอให้มึงไปสู่สุขคตินะ

กัปตันทีมรักบี้ 59 ปิ่นทัพ     ปุราเท

ด้วยรักและอาลัย
เพื่อนๆชมรมรักบี้ 59

 

_________________________________________________________________________________________________

จาก….. ไอ้หมา

ถึงไอ้ม่วง(ปิ่น)

มึงอย่าไปฝึกอะไรให้เทวดานะ

แม่งใจเสาะนะมึง จะรีบไปไหนวะ  สร2 เค้าจะให้กูไปตามแทนหรือไง ไอ้นี่ เค้าต้องการมึงไอ้ห่า

ใครจะไปรับกูตอนกูหลงทางแถวชะอำล่ะ

ผ้าเช็ดตัวนาโนมึงเนี่ย ตกลงจะเอาไง กูยังใช้ไม่เป็นเลย ไอ้เวรเอ้ย

ถุงมือ511 จีนแดง เหมือนกัน  มึงเนี่ย ใส่แล้วคันป่าววะ กูไม่ได้เซาะกราวเหมือนไอ้หยิวนะ

เพลงลาก่อนสามพรานงานไอ้ชาร์ป มึงอ่ะแหล่ะ เขียนให้กูร้อง แต่เสือกเขียนไม่หมด (จะหมดได้ไง ตอนอยู่ รร.นรต. เคยวิ่งกะเพื่อนไหม ไอ้ม่วงงเอ้ยย)

พอละๆ พูดไปเด่วหาว่ากูเยอะ  หวังว่ามึงคงได้ยินกูละกัน

โชคดี ไอ้ม่ววววงงง เอ้ยย

จาก….. ไอ้หมา

 

_________________________________________________________________________________________________

 

บาส

ขอให้เพื่อนไปสู่สุคติ เกิดชาติหน้ากูอยากเป็นเพื่อนกับมึงอีกนะ …..บาส

_________________________________________________________________________________________________

จาก เพื่อนแก่ บาส 59

ถึงจะจากกันไป แต่เรายังเป็นเพื่อนกันตลอดไป หลับให้สบายนะเพื่อนปิ่น

จาก เพื่อนแก่ บาส 59

 

ร.ต.อ.อภิศาล  แก้วดู (บาน 59)

To… ร.ต.อ.ปิ่นทัพ ปุราเท (ไอควายปิ่น)

               กรู บาน ซานเซส คนเราก็มีเพียงเท่านี้ มีเกิดต้องมีดับ ตายไปเอาอะไรไปไม่ได้ แต่สิ่งที่จะติดตัวตามเราไป คือ ความดีที่เราสร้างไว้ ซึ่งมรึง (ไอความปิ่น) ก็เป็นคนที่ได้ทำในสิ่งที่ให้คนได้จดจำในชื่อของมรึง กรูภูมิใจในตัวของมรึงนะ ไม่เสียชื่อ นรต.59 ขอยกนิ้วให้ (สุดยอด)

   Form ร.ต.อ.อภิศาล แก้วดู   (บาน 59)

ร.ต.อ.เจษฎา โสมนัส
สว.กก.1 บก.ป.

ติดตามผลงานการรับราชการของเพื่อนมาโดยตลอด เพราะชอบในความมีอุดมการณ์ของเพื่อน ความมีน้ำใจของเพื่อนยังตราตรึงอยู่ในใจเราเสมอ ยังจำได้เมื่อครั้งเป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจชั้นปีที่ 1 เราได้อาสาไปช่วยนายตำรวจปกครองถอดเทปด้วยกัน เพื่อนทำหน้าที่พิมพ์ดีด เพราะเพื่อนพิมพ์สัมผัสได้ และเพื่อนยังแสดงความมีน้ำใจต่อคนรอบข้างตลอดมา แม้วันนี้ไม่มีเพื่อนแล้ว เชื่อว่าใครหลายคนคงจะลืมเพื่อนไม่ได้ ขอให้เพื่อนไปสู่สุคติครับ

ด้วยความอาลัย
ร.ต.อ.เจษฎา โสมนัส
สว.กก.1 บก.ป.

 

_________________________________________________________________________________________________

ร.ต.อ. วราวร  ไชยวงค์  (Wing 59)

สว.ผส.2 สลก. ตร. 

 To .. ปิ่น

               “เรื่องราวคุณความดีและสิ่งประทับใจจะอยู่กับเพื่อน 59 ตลอดไป หลับให้สบาย ไปดีนะปิ่น”

 

ร.ต.อ.นพโรจน์  ศุภกิตติ์ทวีสิน

สวป.สน.ทองหล่อ

ปิ่นหลับให้สบายเพื่อน ความฝัน ความหวัง และอุมดมการณ์ที่เพื่อนมี ขอให้สบายใจ กูและเพื่อนๆ ในรุ่น จะสานต่อเอง

    ร.ต.อ.นพโรจน์ ศุภกิตติ์ทวีสิน
สวป.สน.ทองหล่อ

 

ร.ต.อ.ณัฐวัฒน์  ง. ยอด 59

ถึงปิ่นทัพ

หลับให้สบายนะเพื่อน นายทำดีที่สุดแล้ว นายคือ สุดยอดตำรวจ
ร.ต.อ.ณัฐวัฒน์ ง.ยอด 59

 

ร.ต.อ. อโนธร  ศรีทองใบ

สว.กก.2 บก.ปทส

ขอให้ความดีของเพื่อน เป็นเหตุปัจจัยนำพาให้เพื่อนไปสู่สุคติในภพภูมิที่ดีต่อไป

ร.ต.อ.อโนธร ศรีทองใบ
สว.กก.2 บก.ปทส.

 

ฟลุค 59

ถึง เพื่อนเป็น ผู้กล้าหาญ
ขอให้เพื่อนหลับสบาย ชาตินี้เจอกันไม่นาน ชาติหน้าขอให้นานกว่านี้นะเพื่อน โชคดีเพื่อน

ฟลุค 59

 

ร.ต.อ.ปภัสณุ ปานพรม  (เห็ด 59)

สว.สส.สภ.บางมูลนาก จว.พิจิตร

ปิ่น เพื่อนรัก

               ผมโชคดีที่มีเพื่อนชื่อปิ่น ขอให้เพื่อนหลับให้สบายนะ

ร.ต.อ.ปภัสณุ ปานพรม
สว.สส.สภ.บางมูลนาก จว.พิจิตร
เห็ด 59

 

ตุ๊ ‘ 59

To .. เพื่อนปิ่น

มีงจะอยู่ในใจเพื่อนๆ รุ่น 59 ตลอดไป

ตุ๊ ‘ 59

 

 

ร.ต.อ.ศิราเมษฐ์ ธนาพันธ์สิริ
(เอ็กซ์)

ไว้อาลัย วีรบุรุษ รุ่น59 (ปิ่นทัพ ปุราเท)
เพื่อนเกิดมาไม่เสียชาติเกิดแล้ว ทุกคนรู้ถึงคุณงามความดีที่เพื่อนได้ทำไว้ หลับให้สบาย

เพื่อน .. ปิ่น
เพื่อนจะเป็นที่รักและอยู่ในใจของเราตลอดไป
ร.ต.อ.ศิราเมษฐ์ ธนาพันธ์สิริ
(เอ็กซ์)

 

เจ๊วี 59

โหน่ง 59

ปิ่น .. เพื่อน

ความดีของมึง ความรัก ความห่วงใย ที่มึงมีให้เพื่อนคนนี้ จะติดอยู่ในใจกูเสมอ ภาพหลังยังจำได้ว่ะ

                                                                                                                        เจ๊วี 59 , โหน่ง 59

 

ร.ต.อ. วัชระ ดวงชะฎา (แป๊ะ 59)

RIP ร.ต.อ. ปิ่นทัพ ปุราเท
.. ขอให้เพื่อนไปสู่สุคติ
จากใจ .. แป๊ะ 59

                                                                                        ร.ต.อ. วัชระ ดวงชะฎา

 

ร.ต.อ. อนิรุธ  ประภาไพฑูรย์

เพื่อนอยู่ในความทรงจำเสมอ

 

จักพันธ์ เอี่ยมสำอางค์

ความรักและความห่วงใยที่พี่ปิ่นเคยให้  จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป  ขอให้พี่ปิ่นหลับให้สบาย  ไม่ต้องเป็นห่วงใดๆ ทั้งสิ้น  ไปสู่สุขคตินะครับ

จักพันธ์ เอี่ยมสำอางค์

 

เป๋ง ชานนท์ ยอดหงษ์
Art director , genie records

ขอร่วมแสดงความไว้อาลัยต่อการจากไปของ ร.ต.อ.ปิ่นทัพ ปุราเท

ขอให้ดวงวิญญาณของ ร.ต.อ.ปิ่นทัพ ปุราเท
ไปสู่สุขสติ และขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองครอบครัวให้ปลอดภัยตลอดไปครับผม

เป๋ง ชานนท์ ยอดหงษ์
Art director , genie records

 

 

Meen

“Unconditionally always on the SAME TEAM. REST IN PEACE.” – M.

_________________________________________________________________________________________________

ในนามคณะข้าราชการตำรวจกองร้อยกู้ชีพ กก.3 บก.สอ.บช.ตชด.

อำลาอาลัยให้ ร.ต.อ.ปิ่นทัพ ปุราเท ผู้ล่วงลับ

ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ไม่ฟื้นร่าง
ทุกคนต่าง ต้องประสบ ได้พบหา
เมื่อมีเกิด ต้องมีดับ ไม่กลับมา
ธรรมดา แห่งสังขาร ไร้ทานทน

ความตายเป็น ธรรมชาติ ไม่อาจพ้น
ปุถุชน ต้องประสบ พบถ้วนหน้า
เหลือไว้เพียง ชั่วดี พอตีตรา
รูปกายา แผ่นดิน จะกินกลืน

“ร.ต.อ.ปิ่นทัพ ปุราเท”
กลับสวรรค์ ครรไล ไม่อาจฝืน
เหลือเรื่องราว ความหลัง ที่ยังยืน
แผ่พรมพื้น พสุธา ให้อาลัย
&&&&&&&&&

ในนามคณะข้าราชการตำรวจกองร้อยกู้ชีพ กก.3 บก.สอ.บช.ตชด.

 

งานค้นหาและช่วยเหลือผู้ประสบภัยกองร้อยกู้ชีพ ค่ายนเรศวร

 

สุดอาลัยด้วยใจรักหายเสียดายนัก             ร.ต.อ.ปิ่นที่รักมาดับสูญ

สิ้นชีพด้วยกล้าหาญแสนอาดูร                                          ขอเทิดทูนคุณความดีที่ทำมา

สละตนลงอาสาชายแดนใต้                                 เพื่อคุ้มภัยด้ามขวานทองพร้อมรักษา

น้ำท่วมใหญ่รีบเร่งช่วยชาวประชา                          ด้วยวิญญาพร้อมอุทิศถิ่นแดนไทย

นาม “กองร้อยกู้ชีพ” ขอเทิดเกียรติ             คุณความดีสูงเสียดฟ้าหาไฉน

แม้ไร้ร่างทางโลกแสนโศกใจ                                             ขอจงหลับในทิพย์สวรรค์ชั้นวิมาน

เป็นที่รักของเพื่อนผองต่างรำลึก                            น้อมสำนวึกที่หัวหน้านั้นพร่ำสอน

มาด่วนจาก “กู้ชีพ” ไปแสนอาวรณ์                         หลับตานอนให้สงบภพดาวดึงส์

ขอน้อมไว้อาลัยแด่ดวงวิญญาณ ร.ต.อ. ปิ่นทัพ  ปุราเท จงสู่สุขคติเทอญ …

งานค้นหาและช่วยเหลือผู้ประสบภัย

กองร้อยกู้ชีพ ค่ายนเรศวร

เด็กดื้อ M-24

M-10 เร็วไปไหมพี่ ลูกพี่ วันที่เราทำงานฝึกด้วยกัน วันเวลาดีๆ วันนี้ปวดใจ เสียดายเจ็บปวดมากมายที่หัวหน้าจากไป สิ่งดีๆ กำลังจะเกิดขึ้นภายใต้การบังคับบัญชาของลูกพี่ ขอบคุณที่ทำเพื่อพวกเรามาตลอด RESCUE TEAM หากมีโอกาสเราคงได้ร่วมงานกันอีก คิดถึง รักและเคารพมากมาย “ปิ่นทัพ  ปุราเท” ผบ.มว. RESCUE TEAM “M-10/50”

                “หลับให้สบายนะลูกพี่” “M-10/50” RESCUE TEAM

“หากว่าเราทำตัวฉลาดเราจะไม่รู้ว่าเราโง่” PT. M-10

เด็กดื้อ M-24

 

 

ส.ต.อ.มณู  ยาระจิตต์ (มานัว หัวหน้าเรียก)

“ร.ต.อ. ปิ่นทัพ  ปุราเท/หัวหน้าปิ่น”

                ชื่อนี้ผมได้รู้จักและสนิทสนมจริงๆ ตอน หัวหน้าปิ่นมาทำหน้าที่เป็นหัวหน้าชุด นำพวกผมมาช่วยน้ำท่วมที่ กทม. และได้ร่วมความทุกข์ยากลำบากด้วยกันมา ทั้งหิว ทั้งเหนื่อย ทั้งง่วง เปียกแช่น้ำด้วยกันตลอด ลูกน้องอยู่ไหน หัวหน้าาปิ่นอยู่ด้วยกันตลอด หัวหน้าขับเรือลูกน้องนั่ง / ลูกน้องขับหัวหน้านั่ง ซึ่งเป็นส่วนน้อยที่ระดับ ผบ.ร้อยจะลงมาทำ เป็นความประทับใจในความเป็นกันเอง ความเสียสละที่อยู่ในความทรงจำของผมเรื่อยมา หลังจากนั้นก็ได้ร่วมงาน / ทำงานด้วยกันมาตลอด อยู่ที่กองร้อย ถ้าหัวหน้ามีวิทยาการ / ยุทธวิธีอะไรใหม่ๆ ก็จะนำมาเผยแพร่ให้ลูกน้องได้รับรู้ / เรียนรู้ ซึ่งทุกคนก็ชอบในสิ่งที่หัวหน้านำเสนอถือเป็นความเอาใจใส่และดูแลผู้ใต้บังคับบัญชาอีกอย่างหนึ่งที่หัวหน้าทำ

                เหตุการณ์เช้าวันที่ 8 มกราคม 2556 ผมทำหน้าที่ รปภ. นักกระโดดร่มที่บริเวณสระท่าเสด็จ ซึ่งเป็นภาพที่ติดตาและก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับหัวหน้าปิ่นหรือกับใคร นาทีนั้นผมได้แต่ภาวนาให้หัวหน้าไม่เป็นไรมาก แต่มาทราบตอนส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินว่า หัวหน้าได้จากเราไปแล้ว ผมชะงักงันไปครู่หนึ่ง ไม่คิดว่าคนดีๆ อย่างหัวหน้าจะจากพวกผมไวอย่างนี้ คิดว่า หัวหน้าปิ่นคงถึงเวลาที่หัวหน้าต้องจากไปและหัวหน้าได้ใช้วัน-เวลาที่หัวหน้ามี ทำประโยชน์ต่อประเทศชาติ สังคม ค่ายนเรศวรและต่อกองร้อยกู้ชีพฯ จนทุกคนที่ได้พบปะ / ใกล้ชิด / สนิทสนมเป็นที่ชื่นชมนับถือและคิดถึง ไม่เว้นแม้กระทั่งตัวผม

                                                                                หลับให้สบายเถอะครับหัวหน้า หัวหน้าเหนื่อยมามากแล้ว

ส.ต.อ.มณู  ยาระจิตต์ (มานัว หัวหน้าเรียก)

 

 

 ส.ต.อ. วัชระ  แดงรักษ์  (ไอ้ระ ของหัวหน้า)

ผบ.หมู่ ร้อยกู้ชีพ กก.3 บก.สอ.บช.ตชด.

ไม่ต้องพูดมาก แต่ทำให้เห็นเป็นเอกลักษณ์ของหัวหน้า “ปิ่น” เพราะการกระทำพวกผมได้เห็นแล้วยอมรับอุดมคติของตำรวจที่เราได้ยึดมั่น หัวหน้าปิ่นได้ทำและบอกพวกเราเป็นนัยสำคัญว่า หัวหน้าปิ่นทำได้ทุกข้อของอุดมคติตำรวจไม่ได้บกพร่องเลยสักข้อเดียว กองร้อยกู้ชีพกำลังจะฝ่าคลื่นใหญ่ไปสู่ท้องทะเลกว้างด้วยเครื่องยนต์กำลังแรงแบบหัวหน้าปิ่น แต่ตอนนี้ เครื่องยนต์ดับแต่เราก็ไม่ทิ้งเครื่อง เราก็จะช่วยกันพายออกไปสู่ท้องทะเล โดยมีเครื่องติดท้ายอยู่ จะช่วยกันทำงานต่อไปไม่ต้องห่วง พักให้สบายเถิดครับหัวหน้า พวกเรากองร้อยกู้ชีพจะไม่ลืมหัวหน้า “ปิ่น”

 

ส.ต.อ. วัชระ  แดงรักษ์

ผบ.หมู่ ร้อยกู้ชีพ กก.3 บก.สอ.บช.ตชด.

(ไอ้ระ ของหัวหน้า)

*กูไม่อยากไปไหน กูอยากอยู่ค่าย กุสงสารพวกมึง*

ประโยคนี้ผมฟังแล้วจำ ซาบซึ้ง ขอบคุณในความปรารถนาดีทุกอย่างครับหัวหน้า

 

 

ส.ต.อ.ชนัญ  ดุงศรีแก้ว

กองร้อยกู้ชีพ ค่ายนเรศวร   RESCUE TEAM

เช้าวันที่ 8 มกราคม 2556 หลังจากทำธุระส่วนตัวที่บ้านเสร็จ ผมได้เข้าไปที่กองร้อยเพื่อไปพบปะกับเพื่อนร่วมงานเหมือนดังเช่นทุกๆ วัน ก็ได้ทราบข่าวอุบัติเหตุจากการโดดร่มทบทวนประจำปีของหัวหน้า รู้สึกตกใจมาก เหมือนทุกอย่างหยุดไปชั่วขณะ ทำอะไรไม่ถูกช็อคกับสิ่งที่ได้ยิน ไม่คิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นกับคนดีๆ อย่างหัวหน้า

            หัวหน้าเป็นหนุ่มไฟแรง ผู้มากด้วยความดี ความมุมานะในการทำงาน เป็นคนพูดจริงทำจริงมีความตั้งใจแน่วแน่ อดทนเด็ดเดี่ยว ใจสู้และเสียสละเป็นอย่างยิ่ง จนเป็นที่รักใคร่ของเพื่อนๆ และผู้บังคับบัญชารวมทั้งผู้ใต้บังคับบัญชา มีหลายสิ่งหลายอย่างที่หัวหน้าตั้งใจจะทำเพื่อพัฒนากองร้อยกู้ชีพ ต่อจากนี้ไปจะเป็นหน้าที่ของพวกเรา ที่จะสานต่อความตั้งใจหัวหน้าให้สำเร็จ หัวหน้าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ขอให้หลับให้สบาย หัวหน้าเหนื่อยและลำบากมามากแล้ว จนวาระสุดท้ายของชีวิตตำรวจ เป็นวีรบุรุษเป็นผู้กล้าหาญ ขอแสดงความเสียใจไปยังครอบครัวของหัวหน้าอย่างสุดซึ้งครับ

            ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ คุณความดีที่หัวหน้าได้กระทำไว้เมื่อครั้งมีชีวิตอยู่ ตลอดถึงกุศลที่ครอบครัว เพื่อนร่วมงานและทุกคนที่ได้ร่วมกันทำอุทิศให้ในวันนี้ได้โปรดดลบันดาลให้ดวงวิญญาณของหัวหน้าไปสู่สุคติในสัมปรายภพ ดั่งที่ปรารถนาด้วยเทอญ

 

ส.ต.อ.ชนัญ  ดุงศรีแก้ว

กองร้อยกู้ชีพ ค่ายนเรศวร

RESCUE TEAM

 

ส.ต.อ.ไพศาล  เวียงอินทร์ (ทุ่ง)

กล่าวถึง ร.ต.อ.ปิ่นทัพ  ปุราเท หรือหัวหน้าปิ่นแล้ว วันนี้คงจะบรรยายไม่หมด ตั้งแต่ได้รู้จักและทำงานร่วมกันมาหัวหน้าปิ่นเป็นผู้ที่ทุ่มเทในการทำงานมาก ไม่เคยเอาเปรียบผู้อื่น เลือกที่จะเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ มีความเสียสละหลายสิ่งหลายอย่างที่หัวหน้าทำไว้เห็นเป็นรูปธรรม หัวหน้าครับ ขอให้ดวงวิญญาณของหัวหน้าไปสู่สุคติ ผมรักและเคารพหัวหน้าเสมอครับ

                                                                                ส.ต.อ.ไพศาล  เวียงอินทร์ (ทุ่ง)

 

 

 ร.ต.ต.องอาจ  ศรีนวลอ่อน

รอง สวป. สภ.ท่าอุเทน

ชีวิตพลร่มพเนจรร่อนเร่        ต้องห่างเหเคหาที่อาศัย

                    ต้องพลัดพราก                     จากคนรัก (ครอบครัว) ไปแสนไก

จะร้องไห้                                ใคร่หาให้อาวรณ์

ดั่งนกขมิ้น                              พเนจรโผบินจนสิ้นใจ

ถ้ากล่าวถึงหัวหน้าปิ่น (ร.ต.อ. ปิ่นทัพ  ปุราเท) ที่เคยมีโอกาสร่วมงานกัน ทั้งในฐานะลูกน้อง + ครูฝึก ไม่ว่าจะเป็นการทำงานหรือการฝึก หัวหน้าปิ่นจะเป็นคนที่ทำอะไรด้วยความจริงใจ จริงจังและปฏิภาณไหวพริบดี ถ้าจะหานายตำรวจที่ทำงานด้วยแล้วลูกน้องให้ความรักและเคารพจากใจที่แท้จริงเหมือนหัวหน้าปิ่นนั้นคงจะหาได้ยาก… เพราะหัวหน้าปิ่นเป็นคนที่รักลูกน้องทุกๆ คน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว หัวหน้าปิ่นจะคอยให้คำปรึกษาที่ดี มีรอยยิ้มให้กับลูกน้องเสมอแม้เจอเวลาที่ยากลำบาก

                ขอให้ดวงวิญญาณของหัวหน้าปิ่นทัพ  ปุราเท ไปสู่สุคติ… หลับให้สบายนะครับ….

ร.ต.ต.องอาจ  ศรีนวลอ่อน

รอง สวป. สภ.ท่าอุเทน

ร.ต.ท. นิรุท  อินธิศร (ครูเปิ้ล)

-           ขอให้การเดินทางไปของหัวหน้ามีความสุขสบาย

-          หัวหน้าจะอยู่ในใจครูเปิ้ลเสมอ

-          สิ่งดีๆ ที่หัวหน้าคิดๆ ทำไว้ ครูเปิ้ลจะคงไว้และทำต่อ

-          ครูเปิ้ลจะทำให้เต็มที่ เพื่อกองร้อยและคนกู้ชีพ

ร.ต.ท. นิรุท  อินธิศร (ครูเปิ้ล)

 

   

ด.ต.เมฆ พรมลาย

ร่างกายจากไป ความดีผลงานประจักษ์รู้
ขอให้ไปสู่สุคติ ผลงานที่วางไว้วานต่อให้รู้ผล

ด.ต.เมฆ พรมลาย

 

_________________________________________________________________________________________________

ร.ต.อ. สุพรรณ อินทร์แสง

น้องจากไปในพี่นี้สลาย
น่าเสียดายความสามารถยากจะหา
น้องด่วนไปแม้คำไม่ล่ำลา
หากชาติหน้ามีจริงคงได้เจอ
ด้วยความอาลัยจากพี่พรรณ
ขอให้น้องจงสู่สวงสวรรค์

ร.ต.อ. สุพรรณ อินทร์แสง

 

_________________________________________________________________________________________________

จ.ส.ต.หญิง ผานิต อินทนะชิตจุ้ย

หัวหน้าจากไปแต่ความดียังคงอยู่ และทิ้งสิ่งดีๆไว้ให้ลูกน้องมากมาย

จ.ส.ต.หญิง ผานิต อินทนะชิตจุ้ย

_________________________________________________________________________________________________

จ.ส.ต.หญิง กัลนิกา ทองคำ

ไม่ต้องห่วง อาลัย ใครข้างหลัง
เราขอตั้ง ปณิธาน อันยิ่งใหญ่
ทำคุณงาม ความดี สืบต่อไป
ในหัวใจ เรา “กู้ชีพ” จะมีแต่หัวหินปิ่น นิรันดร์กาล
จ.ส.ต.หญิง กัลนิกา ทองคำ

_________________________________________________________________________________________________

ดต.สุรชัย กุดแถลง
(ครูกุด)

- ภาพพี่ยังคงอยู่ในความทรงจำ
- ความรัก ความโอบอ้อมอารีย์
- ความมีน้ำใจ การให้อภัย
- ความห่วงใยในหน่วยงานและผู้ใต้บังคับบัญชา
- หัวหน้าเป็นคนดีอบอุ่นและน่ารัก
- ร่องรอยแห่งความดีของหัวหน้ายังคงตราตรึงอยู่ในใจของพวกเราทุกคน

รักและอาลัย
ดต.สุรชัย กุดแถลง
(ครูกุด)

 

_________________________________________________________________________________________________

ส.ต.ท.หญิง พรพิมล แสนประดิษฐ์ 

หัวหน้าปิ่นทัพ
- เป็นหัวหน้าที่ดี ไม่ถือตัว ช่วยเหลือลูกน้อง
- รักค่ายนเรศวรมาก ไม่ยอมย้ายไปไหน
- เป็นคนดี มีน้ำใจ ไม่เอาเปรียบใคร
- เป็นคนเก่งมีฝีมือ มีความอดทนสูง

รักและเคารพด้วยใจ
ส.ต.ท.หญิง พรพิมล แสนประดิษฐ์

 

_________________________________________________________________________________________________

ด.ต.เมฆ พรมลาย

ร่างกายจากไป ความดีผลงานประจักษ์รู้
ขอให้ไปสู่สคติ ผลงานที่วางไว้สานต่อให้รู้ผล
ด.ต.เมฆ พรมลาย

 

_________________________________________________________________________________________________

ส.ต.อ.อภิสัทธิ์ เอ่นแคน

ครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกัน ยังร่วมปั่นจักรยานอยู่เลย
มารู้ข่าวอีกทีตอนเช้า รู้สึกทำใจไม่ได้เลย
ขอให้ดวงวิญญาณหัวหน้าปิ่นไปสู่สุคติ
หลับให้สบายนะครับ

ด้วยรักและอาลัยยิ่ง
ส.ต.อ.อภิสัทธิ์ เอ่นแคน
_________________________________________________________________________________________________

จ.ส.ต. สุระชัย จิตรคง

เมื่อท่านอยู่เราอบอุ่นใจ
เมื่อท่านจากไปเราคิดถึง
ภาพท่านจะยังติดตราตรึง
และจะยังคิดถึงตลอดไป
จ.ส.ต. สุระชัย จิตรคง

 

_________________________________________________________________________________________________

 

ส.ต.อ.กำจรเดช ทา

บ้านหลังนี้มีท่านอยู่รู้สึกอุ่น
บ้านหลังนี้เมื่อท่านไปก็ใจเหงา
รู้สึกเศร้าเมื่อท่านไปไม่กลับมา
ให้ดวงวิญญาณของท่านไปสู่สุคติเทอญ
หัวหน้าปิ่น จะอยู่ในใจเราเสมอ
ขอให้ดวงวิญญาณของหัวหน้าปิ่นจงไปสู่สุคติเทอญ
ส.ต.อ.กำจรเดช ทา

 

_________________________________________________________________________________________________

จาก ร้อย ปพ.ที่ ๓ บก.สอฯ

ร้าวราน ล่วงลับ ดับไป

วันวาน ก่อนล่วงลับ ฉันท์เพื่อน

บัดนี้ มาไกล ไม่มาสุข

ให้ไปสุข ลูกคนนี้ มีนิรันดร

จาก ร้อย ปพ.ที่ ๓ บก.สอฯ

 

 

เด๋อ RESCUE TEAM

ร.ต.อ. ปิ่นทัพ  ปุราเท ผู้จากไปไม่หวนคืน เปรียบเหมือน ที่ เพื่อน ร่วมทุกข์สุขเป็นกันเองที่พวกเราเรียกแต่ หัวหน้าปิ่นผู้ที่ทำให้คำพูดคิดเป็นจริงขึ้นมาได้ คำที่เรียกว่า “ไอ้เด๋อ” ยังจำฝังใจของลูกน้องคนนี้ตลอดมา หลับฝันดีเถอะหัวหน้า งานที่ค้างจะสานต่อเท่าที่ความสามารถจะมี

                                                                                                เด๋อ RESCUE TEAM

_________________________________________________________________________________________________

 

ส.ต.ท.หญิง ระพีพรรณ ธนวรรณวิวัฒน์

11 ม.ค. 2556

“บัดดี้ที่รัก”

                หัวหน้า กับ อิม เป็นบัดดี้กันตอนฝึก Sky 2/52 หน.เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อิมรู้สึกประทับใจมาก หัวหน้าเป็นครู เป็นเพื่อน เป็นพี่ ทุกคนรักหัวหน้ามาก วันนี้ขอให้หัวหน้าหลับสบายอย่ากังวลอะไร ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี

 

ส.ต.ท.หญิง ระพีพรรณ ธนวรรณวิวัฒน์

“บัดดี้ที่รัก”

 

_________________________________________________________________________________________________

ส.ต.ท.หญิง สุพรรษา นบน้อย

 

หัวหน้าปิ่นทัพ ปุราเท ด่วนสุด สิ้นขลัง ในสังขาร หลากความดี ได้ฉงน ในผลงาน ขอวิญญาณ สู่สวรรคาลัย
หัวหน้าปิ่นจะอยู่ในใจของพวกเราตลอดไป ขอให้วิญญาณของหัวหน้าปิ่นจงไปสู่สุคติ

ด้วยรักและอาลัย
ส.ต.ท.หญิง สุพรรษา นบน้อย

 

_________________________________________________________________________________________________

อนุตรา สวัสดิ์ศรี  (โครงการ สันติภาพชีวิต)

เรารู้จักปิ่นทัพครั้งแรก เมื่อปลายปี 2551 เมื่อน้องคนหนึ่งแนะนำว่าถ้าต้องการข้อมูลหรือประสานงานในพื้นที่การทำงานของตำรวจพลร่มให้ติดต่อได้เลย หลังจากนั้นเราก็มีโอกาสพูดคุยบ้างนานๆ ครั้ง จนกระทั่งเราตัดสินใจที่จะเริ่มต้นทำโครงการสันติภาพชีวิต ปิ่นเป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งโครงการ เมื่อวันที่เราไปกราบคุณท่านและขอชื่อตั้งโครงการสันติภาพชีวิตในวันนั้น 07-07-52

ทุกครั้งที่โทรหาในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ เรามักจะส่งกำลังใจและขอให้คุณพระคุ้มครองน้องเสมอ และฝากคำอวยพรที่ผู้ใหญ่ในโครงการฝากบอกให้น้องดูแลรักษาตัวเองให้ดี

จากวันนั้นเป็นต้นมาที่เราฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหลายทั้งปวงที่เข้ามาในการทำงานปิ่นมักจะเป็นสื่อกลางเสมอเวลาที่เราส่งของไปในพื้นที่โดยรับเป็นธุระมาแวะรับของลงไปให้เจ้าหน้าที่ในพื้นที่ รวมทั้งเมื่อมีการทดสอบเสื้อเกราะกันกระสุน ตั้งแต่ครั้งที่ 1 ปิ่นก็จะสละเวลาที่เป็นช่วงพักขึ้นมาเป็นผู้ทดสอบให้เรา จนกระทั่งปิ่นมีภารกิจเป็นนายตำรวจติดตามเราจึงไม่ค่อยได้รบกวนน้องมากนัก เพราะรู้ว่างานค่อนข้างยุ่ง

เราทำงานโครงการสันติภาพชีวิตมาเป็นปีที่ 4 ทุกครั้งที่เรารู้สึกว่ามีปัญหาหรือรู้สึกท้อแท้ เรามักโทรหาปิ่นเสมอ ปิ่นจะบอกทุกครั้งว่า พี่ไม่ต้องกังวลนะครับ อย่าเครียดมาก ทำได้แค่ไหน ก็แค่นั้น เท่าที่พวกพี่ทำอยู่ ผมก็ขอบคุณแทนตำรวจพลร่มทุกคนแล้วปิ่นเป็นผู้ให้กำลังใจในการทำงานของเรามากกว่าเราให้กำลังใจเขาเสียอีก แม้กระทั่งเกิดเหตุการณ์วิกฤติน้ำท่วมใหญ่ เราบอกว่าอาจจะไม่มีเสื้อเกราะส่งให้เพราะมีเงินบริจาคน้อยเหลือเกิน ปิ่นก็บอกว่าไม่เป็นไรครับ ปีนี้ไม่ได้ปีหน้าค่อยทำก็ได้

เมื่อวันเสาร์ที่ 5 มกราคม ระหว่างเดินทางไปทดสอบเสื้อเกราะกันกระสุนครั้งสุดท้ายเพื่อส่งมอบลงพื้นที่ ปิ่นโทรศัพท์เข้ามาสวัสดีปีใหม่ยังหัวเราะเสียงใส เรายังนึกภาพหัวเราะตาหยี ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของปิ่น และบอกสามีว่า สงสัยวันนี้อารมณ์ดีโทรมาหาพี่ได้เราชวนปิ่นมาดูการทดสอบเกราะแต่ปิ่นบอกว่าติดภารกิจ ทั้งๆ ที่อยากมาดูเหมือนกัน เราบอกว่าปีนี้ได้เสื้อเกราะอย่างดีพร้อมเกราะอ่อน 13 ตัว แถมจีพีเอสให้อีก 2 ตัว ส่งมอบเมื่อไหร่จะบอกให้รู้และสัญญาว่าปีหน้าพี่จะทำให้ได้มากกว่านี้ ปกติมาอะไรเราจะรายงานให้เขารู้เสมอ เพราะรู้ว่าน้องยังเป็นห่วงพวกเราในการทำงาน นั่นคือครั้งสุดท้ายที่เรามีโอกาสได้คุยกับน้อง ปิ่นทัพ

หลับให้สบายนะปิ่นทัพน้องรัก พี่สัญญาว่าพี่จะสานต่อเจตนารมณ์ทำงานของโครงการที่พี่เคยรับปากไว้ให้เสร็จสมบูรณ์น้องจะอยู่ในหัวใจของพี่และพี่เกียรติ รวมทั้งชาวโครงการสันติภาพชีวิตทุกคน….

อนุตรา สวัสดิ์ศรี

 

_________________________________________________________________________________________________

 

แม็ค ภาณุศ์ อภิบาลเกียรติกุล

 

ผมเริ่มรู้จักชื่อเสียงเรียงนาม นายตำรวจผู้หนึ่งซึ่งมีอุดมการณ์และเป็นกำลังสำคัญของ ชาติบ้านเมือง จากโครงการสันติภาพชีวิตและจากบทสัมภาษณ์ที่เขาเคยให้ไว้ ชื่อเรื่อง “ฝันอันยิ่งใหญ่ที่ปลายด้ามขวาน” ซึ่งวีรบุรุษหนุ่มอนาคตไกลเคยให้สัมภาษณ์ไว้ว่า

“…เราไม่ค่อยได้คาดหวังกับอนาคตเท่าไหร่ คือ ทำทุกวัน มีความสุขกับทุกวัน ทำให้มันเต็มที่ ไม่ใช่ อายุ 60 แล้วมานั่งเสียดายเมื่อมองย้อนหลังว่าใช้ไม่คุ้มค่า ไม่ได้ทำอะไรดีๆ ยศอาจจะไม่ต้องใหญ่ก็ได้ แต่เรามองกลับมา โห ลูกน้องรักเราเพียบเลย ชาวบ้านแฮปปี้กับเรา ยศถาบ้านช่องเอาไปไม่ได้หรอกครับ คนเรา สุดท้ายมันก็เหลือแค่ กว้างศอก ยาววา…”

ผู้กองปิ่นนั้นเป็นคนดีมาก เป็นนายตำรวจที่ทุกคนชื่นชมในความรู้ความสามารถ เป็นคนรุ่นใหม่ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยอุดมการณ์เพื่อปกป้องอธิปไตยของชาติ เป็นผู้ที่มีความตั้งใจ แน่วแน่ในการทำงาน อดทนและเสียสละเพื่อส่วนรวมเป็นอย่างยิ่ง ดังจะเห็นได้จากการเป็นสื่อกลางในการทำโครงการดีๆ เพื่อสังคมหลายโครงการ แต่เป็นที่น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง นาฬิกาชีวิตของผู้กองปิ่นในภพชาตินี้น้อยนัก ผู้กองปิ่นได้จากพวกเราไปอย่างกะทันหัน เนื่องจากอุบัติเหตุขณะฝึกกระโดดร่มทบทวนประจำปี เมื่อวันที่ 8 มกราคม 2556 หลังจากผ่านพ้นวันเกิด อายุครบรอบ 30 ปี เพียงไม่กี่วัน การเสียชีวิตของผู้กองปิ่นนำมาซึ่งความเศร้าโศกเสียใจเป็นอย่างยิ่งของบุคคลในครอบครัวและบุคคลรอบข้างที่รู้จักกับผู้กองปิ่น

ขอไว้อาลัยและแสดงความเสียใจกับครอบครัว “ปุราเท” ต่อการจากไปของผู้กองปิ่นนายตำรวจพลร่มฝีมือดีและเป็นบุคคลต้นแบบในการทำความดีเพื่อผู้อื่น ขอแสดงความเสียใจครับ

ขอให้คุณงามความดีที่ผู้กองปิ่นได้สร้างสมมามากมายจนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของชีวิต เป็นเสบียงนำพาดวงวิญญาณของผู้กองปิ่นเดินทางไปสู่ภพภูมิที่ดี หากชาติหน้ามีจริง ขอให้ผู้กองปิ่นมีอายุขัยยืนยาวกว่านี้ …แล้วเจอกันใหม่ครับ ท่านผู้กอง

แม็ค ภาณุศ์ อภิบาลเกียรติกุล

_________________________________________________________________________________________________

กนกวรรณ  ยันตะบุศย์

คำไว้อาลัยแด่.. ร.ต.อ.ปิ่นทัพ  ปุราเท

                โดยส่วนตัวแล้วไม่รู้จัก ร.ต.อ.ปิ่นทัพ ปุราเทเป็นการส่วนตัวแต่จะรู้จัก ร.ต.อ.ปิ่นทัพ ปุราเท(พี่ปิ่น) จากโครงการวันเด็กที่ส่งของขวัญวันเด็กลงใต้ โครงการสร้างถนนขึ้นฐานศรีสุข และบทสัมภาษณ์พี่ปิ่นเกี่ยวกับการทำงานที่ใต้ที่หลายคนมองว่าพี่ปิ่น คล้ายพี่แคน จากบทสัมภาษณ์ทำให้เรารับรู้ถึงคำว่าหน้าที่ และความรับผิดชอบ รวมถึงมุมมองในการปฏิบัติงาน อย่างน้อยทำให้เรารู้ว่าประเทศไทยยังมีคนดี และคนที่เสียสละเหลืออยู่ เช้าวันที่ 8 มกราคม 2556 ต้องตกใจเกิดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ภาวนาขอพร จากสิ่งศักดิ์ต่างๆมากมายให้พี่ปิ่นปลอดภัย แต่สุดท้ายมนุษย์เราคงหนีสัจธรรมข้อนี้ไปไม่ได้มีเกิด ก็ต้องมีดับ ต่อจากนี้ไปคงไม่มีเสียงหัวเราะของอาหลานคู่นี้(หลานน้ำปั่น กับอาปิ่น) ให้เราดูเวลาที่เครียดจากงาน เสียดายคนดีมีฝีมือที่ประเทศชาติต้องเสียไป  สุดท้ายนี้ขอแสดงความเสียใจมายังครอบครัวปุราเทที่ต้องเสียสมาชิกในครอบครัว ขอให้ดวงวิญญาณพี่ปิ่นไปสู่สุขคติในสัมปรายภพ คงเป็นดาวเงินอีกดวงที่กลับขึ้นท้องฟ้าไปส่องแสงอีกดวง

 

กนกวรรณ  ยันตะบุศย์

 

_________________________________________________________________________________________________

 

คุณกิ๊ก

ถึงว่ากิ๊กจะไม่เคยรู้จักพี่ปิ่นเป็นการส่วนตัว…แต่กิ๊กรู้สึกเสียดายนะคะ ที่ประเทศชาติต้องสูญเสียตำรวจที่ดีๆอย่างพี่ปิ่นไป พี่ปิ่นทำอะไรเพื่อประเทศชาติและคนแนวหลังมาเยอะแยะมากมาย   กิ๊กก็อยากบอกว่ากิ๊กดีใจนะคะที่ประเทศของเรามีตำรวจที่ดีอย่างพี่ปิ่นอยู่คอยปกป้องประเทศ   การจากไปของพี่ปิ่น เป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของชาติเลยแล่ะค่ะ  ที่ต้องมาเสียบุคลากรสำคัญที่จะคอยดูแลปกป้องประเทศที่เป็นตำรวจดีๆคนสำคัญไป

แต่ก็เอาเถอะค่ะ “เมื่อมีเกิดมันก็ต้องมีจาก….” กิ๊กเข้าใจค่ะ  นี่คงถึงเวลาพักของพี่ปิ่นแล้วล่ะค่ะ  พี่ปิ่นเหนื่อยกับงานมามากมายฉะนั้น ในเมื่อได้พักผ่อนแล้วก็พักผ่อนให้สบายใจเลยค่ะ  พักยาวเลยทีนี้ ^^

สุดท้ายยังไงก็ …ถึงชาตินี้เราจะไม่เคยรู้จักกัน…ถ้าชาติหน้ามีจริงเราคงได้เกิดมารู้จักกันอีกนะคะ อาลัยสุดซึ้งค่ะ

 

พี่ปิ่นคือ”ไอดอลของกิ๊ก”ค่ะ ^^

 

_________________________________________________________________________________________________

 

คุณตู่

ครั้งแรกที่ได้รู้จักพี่ปิ่นผ่านสื่อ ผ่านโครงการที่เป็นประโยชน์หลายโครงการ ตู่เห็นผู้ชายคนหนึ่งผ่านตัวหนังสือ ผ่านคลิ๊ปวิดีโอ พี่เป็นผู้ชายนิสัยดี ทำงานเก่ง ชอบช่วยเหลือคนที่เดือดร้อน  อารมณ์ดี  และที่สำคัญรักเด็ก ^ ^  ตู่บอกกับตัวเองและคนรอบข้างว่า“นี่ไง..พระเอกที่มีอยู่ในชีวิตจริง  ไม่ได้มีอยู่แค่ในนิยาย”   จนกระทั่งมีโอกาสได้รู้จักตัวจริง ได้เจอตัวจริง ก็ยิ่งเชื่อว่าพี่ปิ่น เป็นพระเอกที่ยังมีลมหายใจ แม้ว่าพี่ปิ่นจะบอกอยู่เสมอว่า … “อย่าไปเชื่อสื่อ..พี่ปิ่นไม่ใช่พระเอก”…ก็ตาม

แต่แล้ว ณ วันที่พระเอกไม่มีลมหายใจ  มันยากจะทำใจให้เชื่อว่าพระเอกก็ตายได้ถึงแม้จะยังไม่ถึงตอนจบ

ถ้าพี่ปิ่นยังสามารถรับรู้ ไม่ว่าอยู่ภพไหน ตู่อยากจะบอกอีกครั้งว่า ตู่ไม่เคยเชื่อสื่อฯ  แต่เชื่อในสิ่งที่เห็น เชื่อในการกระทำของพี่ปิ่น

พี่ปิ่นคือพระเอกและจะเป็นพระเอกที่อยู่ในความทรงจำของทุกคนตลอดไป

หลับให้สบายนะคะ …พี่ปิ่น..

 

น้องตู่

 

_________________________________________________________________________________________________

 

ต้นน้ำและครอบครัวพรามน้อย

หลับเถิด  พี่ชาย  ที่แสนดี
ในวันนี้ จะบรรเลง  เพลงหรรษา
ให้พี่ชาย  พักผ่อน  หย่อนกายา
หลับตา ให้สนิท ตลอดกาล
จารึกไว้ ในใจ ทุกผู้คน
ความดีล้น มากมาย ในโลกนี้
ชนรุ่นหลัง  จะจำจด ชั่วชีวี
สิ่งที่พี่  สร้างสมไว้  ในโลกา

หลับให้สบายนะค่ะ “ผู้กองปิ่น”  ขอบคุณความดี ความเสียสละ ที่ทำเพื่อส่วนรวม

จาก ต้นน้ำและครอบครัวพรามน้อย

 

_________________________________________________________________________________________________

 

น้องปิ่นคะ..

พี่รู้จักน้องปิ่นผ่านทางคุณปัฐ ติดต่อเรื่องโครงการสร้างอาคารกลุ่มแม่บ้านที่ จ.ยะลา ( ฐานเดิมของน้องปิ่น )

ตลอดเวลาที่รู้จักกัน  รู้สึกได้ว่าน้องปิ่นเป็นคนที่คิดและทำเพื่อความสุขของคนอื่นอยู่เสมอ ไม่มีสักครั้งที่คิดถึง

ตัวเอง แม้ปัจจุบันไม่ได้ประจำที่ ยะลาแล้ว ก็ยังคงความรักและปราถนาดีต่อชาวบ้านที่น้องปิ่นเคยประจำการอยู่

โดยร่วมกับน้องต๊อบ (หมวด เถลิงเกียรติ ) ให้ดำเนินการต่อ ขณะนี้อาคารยังไม่เสร็จสมบูรณ์ดี โดยชาวบ้านกับ

ตำรวจพลร่มในพื้นที่ร่วมกันก่อสร้าง รวมถึงสนามเด็กเล่นพร้อมอุปกรณ์ที่จะจัดงานวันเด็กที่จะถึงนี้  พี่หวังว่าน้องปิ่น

คงมองลงมาเห็นว่าความรักความสุขที่เริ่มจากน้องปิ่นนั้น กำลังสร้างประโยชน์และความสุขให้คนอื่นๆอีกแค่ไหน

อย่าได้มีความกังวลใดๆอีกเลย สิ่งใดที่ยังไม่แล้วเสร็จพี่และน้องต๊อบ จะร่วมกันสานต่อให้แล้วเสร็จอย่างที่น้องปิ่น

หวังไว้

หลับให้สบายนะคะ

น้องรักของพี่

 

_________________________________________________________________________________________________

 

น้องผึ้ง

พี่ปิ่นเป็นแรงบันดาลใจของหนูและคิดเอาไว้ว่าสักวันคงได้เจอกัน
คิดไว้ว่าจะตั้งใจเรียนให้จบไวๆ สักครั้งแค่ขอให้ได้เห็นหน้าพี่ปิ่น
ไม่ต้องรู้จักกันก็ได้ ขอแค่ให้ได้เห็นพี่เขาสักครั้ง
เฝ้าติดตามพี่ปิ่นผ่านสื่อต่างๆ ผ่านคนพิเศษหลายๆคน
มุ่งมั่นไว้ในใจ สักวันคงมีโอกาสได้เจอ
แต่โอกาสนั้น มันคงไม่มีอีกแล้ว

หลับให้สบายนะคะพี่ปิ่น พี่ปิ่นเป็นคนดี
เป็นตำรวจที่ดี เป็นคนกล้าหาญ เป็นซุเปอร์ฮีโร่ในใจหนู
และไม่ว่าจะอย่างไร ..พี่จะยังคงอยู่ในใจหนูตลอดไป

น้องผึ้ง

_________________________________________________________________________________________________

 

ป้าแฟน

รู้จักปิ่นทัพมานานพอสมควร…
อยากบอกว่ารู้สึกเสียดายในความเก่งและความสามารถของน้อง
อยากบอกน้องว่า…น้องหลับให้สบายนะ น้องเหนื่อยในหน้าที่การงานมามากแล้ว
จะมีคนอีกหลายๆ คนคอยสานต่องานให้น้อง…น้องไม่ต้องกังวล

ป้าแฟน

_________________________________________________________________________________________________

 

พี่เจน และ น้องเคเจย์ 

“ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง ไม่ว่าเวลานี้ท่านจะอยู่ในภพภูมิใด ขอให้ท่านจงมีแต่ความสงบสุข

พี่เจน และ น้องเคเจย์

 

_________________________________________________________________________________________________

พี่แอน 

ใบไม้ร่วงหล่นจากต้น
ชีวิตหนึ่งคนล้นค่า
ร่วงหล่นก่อนวันเวลา
ชีวาอ่อนล้าเกินไป
หลับเถิดใต้ฟ้ากล่อมเห่
พสุธาแทนเปลกว้างใหญ่
ลมระบัดพีดพริ้วทั่วไพร
กอดกล่อมปิ่นไว้ทุกราตรี.ไปสู่สุขติเถิดนะ..ร.ต.อ ปิ่นทัพ ปุราเท
หลับให้สบายนะปิ่น น้องจะอยู่ในใจพี่ตลอดไป…
…พี่แอน

 

_________________________________________________________________________________________________

คุณปุ๊ก

อาลัย..ปิ่น..เพื่อนที่แสนดี เคยถามปิ่นว่า เหนื่อยไหม กลัวบ้างไหม ปิ่นบอกไม่เคยกลัว ถ้ากลัวแล้วชาวบ้านจะอยู่อย่างไง ไม่เคยเหนื่อย พอใจที่จะอยู่ในจุดตรงนี้ แต่เราว่าปิ่นเหนื่อยนะ เพียงแต่ว่าปิ่นไม่พูดออกมาเท่านั้นเอง เราเป็นเพื่อนที่รู้จักกันมานาน ปิ่นเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย ปิ่นเป็นคนใจเย็น มองโลกในแง่บวก หัวเราะได้ตลอดเวลาถ้าถูกใจ แต่เราก็ยังไม่อยากเชื่อเลยนะว่าปิ่นจะจากไป จากไปอย่างไม่มีวันกลับ ผู้ชายอบอุ่นที่เวลาได้เข้ามาดูในเฟสของน้องน้ำปั่นแล้วมีความสุขทุกที ที่เห็นเค้ากับน้องน้ำปั่นเล่นและหัวเราะให้กัน คงไม่มีภาพแบบนั้นให้ดูอีกแล้ว ณ.ตอนนี้ก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าเค้าจากไปจริงๆ นับแต่นี้คงไม่ได้ยินคำพูดที่ปิ่นพูดให้เพื่อนคนนี้ฟังเสมอ เวลาต้องการกำลังใจ”รักษาสุขภาพดีๆ นะอย่าคิดมาก” เราก็อยากบอกปิ่นเหมือนกัน หลับให้สบายนะปิ่น อยากบอกปิ่นว่าสิ่งต่างๆที่ปิ่นได้ทำไว้ให้กับทุกๆคน พวกเรารับรู้อย่าเป็นห่วงอะไรอีกต่อไป หลับให้สบายเถอะนะ ความดีของปิ่นจะอยู่ในใจของเพื่อนๆทุกคนตลอดไป หลับให้สบายนะปิ่น…

จากปุ๊ก…เพื่อนที่คอยให้กำลังใจปิ่นอยู่เสมอ..

 

_________________________________________________________________________________________________

รุ่งทิวา โพธา

พี่ทำงานเพื่อประชาชนมามากมาย
ต่อจากนี้ไป ขอให้พี่หลับให้สบาย
เราทุกคนจะจดจำพี่ไว้ในใจเสมอค่ะ

รุ่งทิวา โพธา

 

_________________________________________________________________________________________________